Podnóże lodowca

Miejsce, w którym śnieg nie jest jeszcze firnem, a firn nie jest jeszcze lodem. Jest zimno, ale nie lodowato.
Mroźna aura lodowca jeszcze się tu nie utrzymuje. Zdarzają się skały, suche krzaki, nawet fragmenty twardej gleby pod przykrywą stwardniałego śniegu. Wyjątkowi desperaci są nawet w stanie wygrzebać z tej ziemi jadalne korzonki.
Przy odrobinie szczęścia, grzebiąc pyskiem w krzakach, ominiesz ciernie i znajdziesz kilka jagód, bowiem to miejsce jest bardzo blisko lasu.
Wciąż jednak czujesz pod kopytami śnieg, a lodowiec góruje tuż nad tobą.
Często sypie tutaj białym puchem, w lecie pada deszcz i ziemia robi się równocześnie śliska i grząska. Miejsce mało przyjemne, aczkolwiek z pewnością lepsze od szczytów lodowej bryły.
Drapieżniki występują tutaj rzadko - to głównie zbłąkani, leśni łowcy, którym nie poszczęściło się wśród drzew i mają nadzieję na łut szczęścia.

Przyszła delikatnym stępem.Chciała trochę zwiedzić swe nowe tereny.Były piękne.
Rozejrzała się w koło i po chwili położyła się na zimnym podłożu.A gdyby tu były jakieś konie?Pomyślała.Nie to nie możliwe!Stwierdziła chodź obawiała się trochę,że to stwierdzenie nie jest prawdziwe.Położyła łeb na ziemi i zamknęła oczy.Wyglądała jakby spała,a jednak tak nie było.Jej Grzywka powiewała na wietrze lekko.Nie było jej zimno.Wręcz przeciwnie.Strasznie szybko się zaklimatyzowała na tych terenach.